Finn nog geen 3 jaar en toch al een gesprek op de basisschool?
Ja, nu al een gesprek. Vorige week donderdag was de dag dat ik het gesprek op de basisschool had. 3 weken geleden stuurde ik de basisschool hier in Veere een mail met onze wens dat Finn daar net als zijn zus daar op school kan starten als hij 4 jaar wordt.
Normaal niet zo spannend, althans dat vond ik bij Veerle niet heel spannend maar nu vraagt het ook nogal wat van de school. Er is dit jaar een nieuwe directrice gestart, maar ook een aantal leerkrachten en een nieuwe IB´er. 3 weken geleden had ik de afspraak gemaakt en een week geleden kreeg ik al een mailtje dat de directrice onze uitzending “mijn leven in hun handen” had bekeken. Je snapt natuurlijk wel, dit voelde heel fijn. Betrokkenheid, zo belangrijk! De ochtend van het gesprek bracht ik Veerle naar school, en liep ik mee naar binnen voor het gesprek. Eenmaal binnen, hebben we eerst een voorstelrondje gedaan. Daarna stelde de IB´er allerlei vragen over de samenwerking, ambulante dienstverlener, solo apparatuur, ondersteuning etc. Ze waren zo onwijs goed voorbereid en hadden al zoveel opgezocht en uitgezocht, dat ik het briefje wat ik had meegenomen met mijn punten erop in mijn tas heb gelaten.
Ik heb uitgesproken dat er dan ook een tolk komt. Uitgelegd waarom wij dat belangrijk vinden. Finn is doof heeft een CI wat echt een prachtige techniek is, maar hij is doof. Stel dat hij op zijn 18e denkt ik wil geen CI’s meer dragen dan heeft hij altijd nog de gebarentaal. Thuis proberen wij hem ook zoveel als kan op te laten groeien met gesproken taal, maar zeker ook gebarentaal.
Ook kunnen de CI’s natuurlijk kapot gaan. Ik probeer daar niet te veel aan te denken. Dit is waarom wij gebarentaal heel erg belangrijk vinden en dus heel graag een tolk willen inzetten. Finn moet kunnen blijven communiceren ook wanneer hij even geen CI’s op wilt. Dit was begrijpelijk na mijn uitleg.
Ik ben mij er bewust van dat er ook kinderen zijn die geen gebruik maken van een tolk. Dat is voor een ieder echt een eigen afweging waarom wel of waarom niet. Voor ons voelt het goed als we wel opzoek gaan naar een tolk. Na een half uurtje kwam de zin: ´dit gaan we doen´. En daar was de ontlading bij mij. Mijn schouders zakte naar beneden en toch ook even de tranen. Ik was zo gespannen, want dit is wat we graag willen voor Finn als Finn het aankan. Dat vinden wij natuurlijk nog belangrijker dat Finn het aankan, maar dit volgen we heel goed samen met de behandelaars van Elmo. We willen Finn laten starten en hopelijk kan hij daar blijven op het regulier basisonderwijs. Dit is echt onze wens. Waarom kiezen we hiervoor? Omdat hij anders naar een school zal moeten in Rotterdam en dan moet hij 1,5 uur heen met de taxi en 1,5 uur terug met de taxi. Dat vinden wij best heftig. Die gedachte laat ik niet voorbij komen.
De avond voor het gesprek heb ik gevraagd via Instagram of er iemand tips had om mee te nemen naar het gesprek. Zo kreeg ik een paar dubbele tips. Maar ook een lang bericht van iemand die zelf leerkracht is en ook tolk.
Wat waren de tips:
Als laatste de tip om echt aan te geven, wat vaak fijn is voor de leerkracht, dat een tolk niet komt binnendringen maar enkel komt helpen met de communicatie. Ik ben heel blij met al deze tips.
Hoe gaan we het doen?
Dat wordt een hele uitdaging. Ik ga deze week tolkuren aanvragen en dan op zoek naar een tolk. Waarom nu al? Nu al omdat het in Zeeland zo moeilijk is om aan tolken te komen.
Ook wil ik heel graag deze maand met het kinderdagverblijf in gesprek. Finn zit daar iedere dinsdag en we willen proberen of we daar ook al een paar uur per dinsdag een tolk kunnen gaan inzetten, zodat hij al gaat leren wat een tolk doet en hoe hij daar gebruik van kan maken.
Hiervoor moeten we wel met de gemeente in gesprek, omdat dit niet kan vanuit de tolk onderwijsuren en het valt ook niet onder privé uren.
Een hoop uitdagingen voor aankomende periode. Maar onze grootste uitdaging op zoek naar een tolk.
OPROEP OPROEP OPROEP OPROEP
.
Stichting Ushersyndroom steunen klik dan op onderstaand logo.
