IN Gebaren organiseerde samen met Oorgineel een familieweekend met NGT (Nederlands Gebaren Taal) aanbod voor ouders/verzorgers en kinderen aan de rand van Groningen.
‘’Ja, helemaal in Groningen’’. Dat vonden wij geen probleem. Samen met Finn ging ik naar dit weekend. Veerle en Bennie bleven thuis en maakte er samen een feestje van. Dat feestje is terug te zien op de foto's onderaan de blog.
Het was een rit van 4:15 uur. Halverwege haalde wij nog een andere moeder op. Zij ging ook alleen met haar dochter. Haar dochter is bijna even oud als Finn.
We wisten niet zo goed wat we konden verwachten.
Eenmaal binnen was direct alles in het NGT. Dat vond ik heel spannend, zeker omdat ik toen goed kon zien dat ik wel wat weet en kan gebaren maar dat de volledige taal natuurlijk veel moeilijker is.
Nu alvast een compliment hoeveel geduld iedereen met ons had om dan langzamer te gaan gebaren en zo nodig vingerspellen toe te passen.
Er waren zowel horende als dove ouders/kinderen, zodat iedereen met elkaar kon communiceren was de wens zoveel mogelijk in het NGT.
Gelukkig was er ook een fantastische tolk die ik goed in mijn vizier had, voor als ik er echt niet uit kwam.
We kregen eerst een moment om tassen uit te pakken, andere ouders te ontmoeten en om 18:00 uur gingen we gezellig met zijn alle eten.
De smakgroep verzorgende het hele weekend het eten.
Wie zijn de smakgroep?
Smakgroep kookt tweewekelijks samen met leerlingen van H.D. Guyotschool maaltijden voor mensen bij het dovenclubhuis in Groningen.
Na het eten werd er eerst voor de allerkleinsten voorgelezen in NGT. Daarna konden zij naar bed.
Om 21:00 uur wanneer alle kinderen op bed lagen kwamen alle ouders bij elkaar om zichzelf beter voor te stellen.
Dit deden we aan de hand van spelletjes.
De tolk vertaalde de uitleg maar daarna was het "veel succes je mag het verder zelf doen", want daar leren we natuurlijk het meeste van. Ik vond dat het best redelijk ging. Nog niet volledig NGT, omdat ik de opbouw van een zin nog heel lastig vind.
Wanneer je Nederlands spreekt is de volgorde van een zin; onderwerp-werkwoord-lijdend voorwerp: Finn pakt een boek. In NGT is de volgorde van een zin; onderwerp-lijdend voorwerp-werkwoord: Finn boek pakken.
Na de spelletjes was het de kunst om te onthouden wie iedereen was en was er nog een moment om met elkaar te kletsen.
Door alle indrukken was ik erg moe en dronk ik nog wat, maar daarna dook ik mijn bed in.
Hallo 5 uur! Finn begon zijn dag heel vroeg. (Oeps)
Vanaf 7:00 kon je ontbijten.
Na het eten kon je gaan sporten of yoga, begin de middag een lezing en voor de kinderen allerlei activiteiten.
Deze lezing heb ik gemist, want Finn wilde veel liever buiten spelen. Deze dag waren er veel vrijwilligers aanwezig voor de NGT activiteiten.
's Middags hadden we ook een vossenjacht.
Achteraf gezien vond Finn het heel leuk, maar op het moment zelf had hij het erg zwaar zullen we maar zeggen. Huilen, mopperen, huilen en nog eens mopperen.
Bij iedere vos was er een spelletje. Uitbeelden van woorden, toveren, ik ga op vakantie en neem mee ect.
Bijna alle vossen waren jongeren.
Die middag hadden we nog een moment om vragen te stellen aan de jongeren.
De vragen die zoal werden gesteld:
- Op welke school hebben jullie gezeten?
En dan denken aan regulier of dovenonderwijs.
Dit was verschillend, maar ze zaten nu allemaal op Guyotschool en daar hadden zij het erg naar hun zin.
- Over het vervoer en of ze dichtbij wonen?
Ook nu waren de antwoorden verschillend, ook zijn er ouders die waren verhuisd.
Ik vond dat zo mooi om te horen. Ik weet dat ik daar heel veel moeite mee zou hebben. Als het echt moet doe je alles voor je kinderen, maar als ik nu denk aan verhuizen naar de randstad dan vind ik dat heel lastig en zou dit een enorme stap zijn. (Iets met heimwee)
We merken dat Finn echt voorkeur heeft voor gesproken taal en hierdoor gaan we het eerst proberen op regulier basisonderwijs met een tolk in de klas.
Ik vond het heel fijn om hun gesproken te hebben, zo tof om te zien hoe open zij zijn over hun pad die zij hebben bewandeld.
Het zet mij wel aan het denken over wat we het beste kunnen doen, er is zoveel mogelijk. Daar hebben we gelukkig nog even de tijd voor. Al hoewel Finn sneller 4 jaar is dan we denken.
Tijdens het avondeten merkte ik dat Finn ook zoveel moest verwerken dat hij aan tafel in slaap viel.
Dit heeft hij nog nooit gedaan.
Hierdoor begon mijn avond vroeger dan gepland.
‘s Avonds bij het kampvuur speelde wij nog spelletjes, waaronder het telefoonspel.
We stonden met zijn vijven op een rij, horend persoon, doof persoon ect.
Het was een uitdaging om het juiste verhaal door te vertellen. Ook dat was best lastig, en hilarisch. Het verhaal wat er uiteindelijk uit kwam, hebben we enorm om gelachen. Verhalen worden altijd anders.
Doordat ik als eerste stond wist ik wat het verhaal was, al wist ik niet dat dit een mopje was. Dat hoorde ik achteraf van de tolk.
Het volgende spel was het moordspel van de lama’s, je kent het vast wel.
Wie heeft het gedaan, wapen en dan de locatie. Als je hetgeen wat uitgebeeld werd begreep dan schud je elkaar de hand tot aan de laatste die vertelde wie het was. Hilarisch!
De volgende dag was het al weer tijd om naar huis te gaan. We sloten het met zijn allen af en daarna was er nog een moment om te zwemmen.
Kortom het was echt een FANTASTISCH weekend.
Fijn om samen te zijn en samen activiteiten te ondernemen, elkaar te ontmoeten, veel meer gebaren te leren, de openheid van iedereen en het geduld wat ik al eerder schreef.
Als het volgend jaar weer is zijn wij er zeker weer bij.
