Daar ga je kleine jongen. Wat ben je er aan toe. Al maanden vroeg je; “wanneer mag ik naar Veerle school mama?”. School was niet zomaar school, maar “Veerle school”. Hoe tof dat je naar dezelfde school mag als je grote zus.
Ik ga eerst nog even een stapje terug. We kregen nadat Finn gestart was vaak de vraag hebben jullie toch voor regulier onderwijs gekozen?
Ja, we hebben voor nu, zeg ik er wel bij voor regulier onderwijs gekozen. Waarom? Misschien dat Finn het wel zou kunnen, maar ik kan het nu niet om hem met de taxi naar school te laten gaan. Het gaat dan over 1,5 uur heen als we geluk hebben en 1,5 uur terug. Ik kan het niet, mijn moeder hart breekt, als ik er aan denk. Ontneem ik hem nu iets, ik weet het niet.
Wel kreeg ik echt een tof berichtje waar ik toen nog niet aan had gedacht en dat is een combinatie tussen De Magdalon in Veere en De Polano in Rotterdam. 3 dagen Rotterdam en 2 dagen Veere.
Of het een combinatie gaat worden weten we nog niet. Voor nu vinden we het belangrijk dat Finn eerst gaat starten op school en gaande weg zal duidelijk worden of Finn regulier aan kan of dat we toch een andere keuze moeten gaan maken.
De Polano is een school speciaal voor kinderen die moeite hebben met horen. De Polano is tweetalig, zowel het Nederlands als het Nederlandse Gebarentaal.
Eerder deelde ik al op socials dat de rondleiding echt fantastisch was, maar die afstand he.
Wanneer de afstand niet zo groot was geweest, dan was de keuze heel makkelijk geweest.
Ik werd zo vrolijk van het aanbod, de klassen en de lessen. Ieder kind leert op zijn eigen tempo en er wordt echt gekeken naar het kind. Wat heb jij nodig? Iets wat ik heel belangrijk vind.
We vielen met onze neus in de boter. We mochten namelijk nog bij een les kijken, en puur toeval, de klas kreeg gebarentaal les. Terug naar huis stond er een glimlach op ons gezicht, maar de afstand. En ik weet het, heel veel kinderen hebben hiermee te maken. Eerst maar eens even gaan starten en lekker kleuteren in Veere.
De school is niet bekend met een doof kind op school/ in de klas. Voordat hij gestart is hebben we een gesprek op school gehad wat er allemaal bij komt kijken.
Wat we o.a. hebben besproken:
En zo zijn er nog een hele hoop dingen die belangrijk zijn waar we het over hebben gehad.
Ook hebben we het gehad over de ruimte. De akoestiek is heel belangrijk.
Dit zijn belangrijke punten als het gaat om de ruimte en het geluid. Op deze manieren kan het geluid gedempt worden.
Er zullen vast nog meer punten zijn, maar gaande weg komen die vast aan bod.
Voor de leerkrachten hebben we het er samen over gehad dat een workshop “ervaar gehoorverlies” wel heel helpend kan zijn, zodat je ongeveer weet hoe iets kan overkomen.
Veel lijkt op elkaar, zeg maar eens paard en baard. Het is hetzelfde mondbeeld, ook de uitspraak lijkt veel op elkaar, maar het zijn 2 totaal verschillende dingen.
Een hoop besproken. We hebben nu een ambulant dienstverlener van Auris die bij Finn en de school betrokken is om te kijken hoe het gaat en waar nodig hulp te bieden.
En dan die eerste schooldag, wat had Finn er zin in.
Achter op fiets vol verhalen, tot we op het schoolplein aan kwamen. Vingers in zijn mond, aan de hand mee naar binnen. Heel logisch natuurlijk. We hadden iets eerder afgesproken met de juf, zodat hij alle kinderen kon zien binnen komen en hij eerst even rustig met de juf kon kletsen.
Op maandag, dinsdag en donderdag hebben/ hadden we nog geen tolk gevonden.
Netjes ging hij op zijn stoel zitten, wachten tot alle kinderen binnen kwamen.
Toen alle kinderen binnen waren, ging ik ook weg. Finn kroop gelijk bij de juf op schoot, dat zit wel goed dacht ik.
En ja hoor, na een uurtje kreeg ik een foto van de juf dat hij het super deed. Samen met 2 andere jongens was hij aan het puzzelen. Dat zit wel goed.
Bij het ophalen vroeg ik aan Finn; “hoe was het op school?” Ik wilde natuurlijk alles weten, zo nieuwsgierig als ik ben. Finn zijn antwoord;” super leuk mama” . Ik smolt van zijn reactie. Er stond 1 grote glimlach op zijn gezicht.
Wat ook nog wel leuk was, is dat hij niet direct uit school gelopen kwam maar hij wilde wachten in de gang op zijn zus.
Op woensdag en vrijdag hadden we al voordat Finn gestart was een tolk gevonden die wilde tolken voor Finn. Voor de donderdag eigenlijk ook, maar helaas kon dit niet doorgaan. In de eerste week op woensdag kregen we een appje van een tolk of we al iemand hadden voor de donderdag en dat het alsnog mogelijk was dat zij kwam. Een klein vreugde dansje deed ik wel, want het is zo moeilijk om een tolk te vinden.
Nu heeft Finn 3 dagen een tolk in de klas wat super fijn is. We krijgen al veel leuke reacties ook van andere ouders dat de kinderen thuis ook gebaren voordoen.
Ik hoop dat Finn het leuk blijft vinden op school en dat hij mee kan blijven doen en alles kan blijven volgen. Dit blijven we goed volgen.
Wij zijn in ieder geval super TROTS dat hij het zo goed doet en het zo naar zijn zin heeft.
